Niemcy: uchodźcy problemem? Nie, gdy brakuje rąk do pracy

W 2034 roku w Niemczech będzie brakować 90 tysięcy rąk do pracy w zawodzie pielęgniarskim. Szkoła pielęgniarska w Augsburgu ma pomysł na uzupełnienie braków. Uchodźcy wdrażami się do nowego zawodu. Czy odpowiednie wykształcenie daje gwarancję pozostania w Niemczech?

Według Federalnego Urzędu Statystycznego już za dziesięć lat w Niemczech będzie brakować 90 tysięcy osób w zawodach pięlęgniarkich. Już teraz brakuje personelu, który mógłby poprawić standard opieki nad osobami starszymi i niepełnosprawnymi. W takiej pracy mile widziany jest każdy, kto zna język, jest empatyczni i cieszy się swoją pracą.

Dlaczego więc nie wdrożyć do pracy uchodźców?

Uchodźcy z szansą zatrudnienia w Niemczech

Szkoła pielęgniarska z Augsburga przyjęła na szkolenie chętnych z 20 krajów. Uchodźcy z różnych stron świata zdobywają podstawy zawodu pielęgniarskiego. To dla wszystkich eksperyment. Po szkoleniu rząd nie daje gwarancji prawa do pozostania w Niemczech, ale mimo to chętnych nie brakowało.

Szkolenie na asystenta pielęgniarskiego trwa rok. Kandydaci muszą znać język niemiecki na poziomie komunikatywnym (poziom B1). Szkoła, przyjmując ich, oceniała ich motywację i sprawdzała świadectwo ukończenia szkoły średniej. Asystenci pielęgniarscy nie mogą wykonywać wszystkich czynności pielęgniarskich. Mogą jednak szybko rozpoznawać sytuacje awaryjne i umieć interweniować.

Uchodźcy szkolą się, choć na razie nie jest to dla nich recepta na pozostanie w Niemczech. Studenci mieszkają w ośrodku dla uchodźców. Wciąż też nie mają a: brak prawa do pobytu. Nie nabędą go też automatycznie po zakończeniu szkolenia. Decyzja w tej sprawie wciąż pozostaje w gestii władz.

Niemcy jako kraj potrzebują nowych kadr w zawodach medycznych. Społeczeństwo starzeje się. Za 10 lat braki kadrowe będą boleśnie odczuwane. Uchodźcy, którzy pochodzą z tzw. krajów bezpiecznych i mają motywację do nauki i pracy, mogą być cennym nabytkiem. Przed studentami, którzy ukończą szkolenie w zawodzie asystenckim i będą mieli prawo pobytu, otwiera się możliwość dalszej nauki w zawodzie pielęgniarskim.

Serwis br.de cytuje słowa pacjenta onkologicznego, któym opiekuje się jeden ze studentów z Augsburga:

Wykonuje swoją pracę jak każdy inny. Podróżowałem po całym świecie, więc pielęgniarz z Ugandy nie jest dla mnie nikim dziwnym. Uważam, że jego sposób bycia jest bardzo przyjazny.

Zdjęcie ilustracyjne SAMUEL GABRIEL z Pixabay